کامبک به سبک داش علی‌منصور؛ جهنمی که بهشت شد
تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۱۶۴۹۶
ذوب‌آهن در حالی که 2-0 از الغرافه عقب بود موفق شد بازی را با نتیجه 3-2 پیروز شود.
به گزارش شریان نیوز،
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ علیرضا منصوریان بهتر از هر فرد دیگری می داند که پایان او در استقلال، رویا و آرزوی همیشگی اش در فوتبال بعد از شکست در العین آغاز شد و شکست سنگین در لیگ قهرمانان آسیا بود که به پایان خط رسیدن او در استقلال را رقم زد و در نهایت منتج به این شد که سه ماه بعد منصوریان از این تیم جدا شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سرمربی جوان فوتبال ایران بعد از نزدیک به 14 ماه دوری از فوتبال با یک تیم بحران زده به لیگ برگشت و نتوانست بحران این تیم را پایان دهد و در همان شرایط پا به نیم فصل گذشت؛ بعد از نیم فصل نیز شرایط برای او خیلی خوب نبود تا علیرضا پا به پلی آف مرگ و زندگی خود بگذارد؛ الکویت هر چند تیم خوبی است اما حریف دندان گیری برای او نبود و در نهایت برد برابر این تیم نتوانست خیلی به او کمک کند تا از لب تیغ دور شود تا سرنوشت منصوریان دوباره به یک دیدار آسیایی در خارج از خانه گره بخورد.
ذوب آهن در نیمه اول می توانست از حریف خود پیش بیفتد اما داور پنالتی قطعی را ندید و در ادامه دو گل وارد دروازه ذوبی ها شد تا تقریبا همه از صعود این تیم نا امید شوند اما قطعا در آن دقایق تنها علیرضا منصوریان با روحیه منحصر به فرد خود بود که نقشه صعود را می چید.
خرید خارجی او خیلی زود در شروع نیمه گل زد و ذوبی ها در ادامه توانستند گل های بعدی را به ثمر برسانند تا راهی مرحله بعدی مسابقات شوند و جهنم لیگ قهرمانان آسیا در العین، برای منصوریان به بهشت دوحه تبدیل شد.
منصوریان در این رقابت شایسته برد بود؛ همه آنهایی که از او شناخت دارند، به خوبی می دانند که او هیچ گاه از این صعود، از وقوع معجزه نا امید نشده و بیش از هر فرد و اتفاق دیگری، جلوتر از ضربه زیبای نژاد مهدی، سیو های رشید و تدارک خوب کارخانه، این برد برای علیرضا منصوریان است که دوباره در فوتبال ایران قد علم خواهد کرد.
منبع: شریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۱۶۴۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام صادق(ع) چگونه جان امام بعد از خود را محافظت کردند؟
به گزارش خبرنگار جماران، بیست و پنجم شوال سال 148 قمری مصادف است با سالروز شهادت امام صادق علیه السلام، رئیس مکتب شیعه. دوران 34 ساله امامت آن حضرت مصادف بود با پایان عصر امویان و آغاز عباسیان. هر چند که این تغییر سلسله به لحاظ فعالیت های علمی شرایط خوبی را برای امام صادق علیه السلام فراهم آورده بود تا جایی که ایشان شاگردان بسیاری را تربیت کردند اما به لحاظ سیاسی در شرایطی می زیستند که حتی نمی توانستند وصی و امام بعد از خود را معرفی کنند از این رو با سیاست مدبرانه خود به گونه ای وصیت کردند تا جان وصی حقیقی خود (امام کاظم علیه السلام) را از خطر گزند منصور دوانیقی حفظ کنند، در این رابطه نظر شما را به حدیث زیر جلب می کنیم:
ابو ایوب نحوی می گوید: منصور در نیمه های شب مرا طلبید، به نزدش رفتم، دیدم روی کرسی (صندلی) نشسته و شمعی در برابرش است و نامه ای در دست دارد وقتی که بر او سلام کردم، نامه را به طرف من انداخت و گریه می کرد به من گفت: این نامه محمد بن سلیمان (والی مدینه) است که در آن خبر داده جعفر بن محمد علیهما السلام وفات کرده آنگاه سه بار گفت: انا لله و انا الیه راجعون. در کجا مانند جعفر (امام جعفر صادق علیه السلام) یافت می شود؟ سپس به من گفت: بنویس:
من آغاز نامه را نوشتم، گفت: (برای محمد بن سلیمان) بنویس، اگر او (امام صادق) به شخص معینی وصیت کرده است، او را احضار کن و گردنش را بزن.
(نامه را نوشتم و به سوی مدینه فرستاده شد.)
پاسخ نامه آمد و در آن نوشته شده بود: جعفر بن محمد علیهما السلام به پنج نفر وصیت کرده است که عبارتند از:
منصور دوانیقی 2. محمد بن سلیمان (والی مدینه) 3. عبدالله (یکی از پسرانش) 4. حمیده (مادر امام کاظم) 5. موسی علیه السلام (1)
در حقیقت وصی امام صادق علیه السلام همان موسی بن جعفر علیهما السلام بود ولی آن حضرت با این سیاست خواست جان وصی خود را حفظ کند. با توجه به اینکه عدم صلاحیت آن چهار نفر دیگر از نظر شیعیان روشن بود.
مطابق بعضی از روایات، منصور دوانیقی پس از دریافت جواب نامه گفت: مالی الی قتل هولاء سبیل من راهی به کشتن همه این پنج نفر ندارم.(2)
1. اصول کافی؛ ج 1، ص 310
2. اعلام الوری، ص 290
برشی از کتاب نگاهی بر زندگی امام صادق علیه السلام، ص 140-141
هوادار خاطی سپاهان ۱۰ سال محروم شد